زرقان

فرزند مرحوم حسین حاجی زمانی تولد سال 1342در

 خانواده ای مذهبی به دنیا آمد.از کودکی درکارهای طاقت

 فرسای کشاورزی پدر را یاری میکرد.

تحصیلاتش را تا کلاس دوم راهنمایی ادامه داد .

از سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی مثل دیگر

 جوانان مذهبی وانقلابی علیه رژیم شاهنشاهی حضور

گسترده داشت.با آغاز جنگ تحمیلی هل من ناصر ینصرنی

حسین زمان را لبیک گفت

وعازم کربلای ایران شد.در عملیات والفجر ۲،

برادر بزرگوارش به شهادت رسید.

 با به شهادت رسیدن برادر بزرگتراز خود شوق وصال

ورسیدن به کاروان شهدا در دل او بیشتر گشت.

سرانجام پس از 6 سال حضور مستمردر جبهه های

 جنگ در سپیده دم 20/1/۶۷ با شادی وسرور وصف

 نشدنی که به سمت دشمن حمله ور بود

 در اثر ترکش خمپاره در منطقه عملیاتی کربلای ایران

 (شلمچه) به آرزوی خود رسید.

عباس دارای ویژگیهای منحصری بود که حقیقتاً

در این مقال نمی گنجد.از صفات اخلاقی که می توان

 به آن اشاره داشت دوستی ومحبتی بود

که بین بچه ها ایجاد می کرد.وهمیشه میگفتند

 این بچه هایی که امروز بین من وشما هستند

شهدای آینده هستند. پس آنها را از خود نرنجانیم

واحترام کنیم.

شهید میگفتند اگر طرف مقابل شما انسان آتشی است

شما سعی کنید آب باشید وخاموش کننده آتش باشید.

او واقعاً بین رزمندگان از محبوبیّتی خاص برخور دار بود.

به نوعی دلگرمی بچه ها بود.

 وشهادت اوهم بسیار سنگین بود.

شهید عباس حاجی زمانی استعداد بسیار خوبی در

 مسائل نظامی داشت.به طوری که مورد توجه خاص

 فرماندهان گردان قرار داشت.

او بعد از شهادت فرمانده گروهان(شهید مسلم رستمزاده)

 فرماندهی این گروهان را به عهده گرفت.